W dniu 4 listopada 2025 r. grupa uczniów klas VII i VIII stanęła pod bramą z wymownym napisem ARBEIT MACHT FREI i rozpoczęła zwiedzanie byłego niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego i zagłady KL Auschwitz-Birkenau. Przejrzyste powietrze i opadające żółte liście kontrastowały z ciężarem miejsca, w którym każda cegła i kamień są milczącymi świadkami terroru i ludobójstwa.
Edukatorka prowadziła grupę alejami Auschwitz I opowiadając rzeczowo o strukturze obozu, wyniszczającej pracy i nieludzkich warunkach bytowania więźniów oraz sposobach upodlenia i pozbawiania życia. Uczniowie przechodzili między murowanymi blokami, w których niegdyś mieściły się cele, izby przesłuchań i pomieszczenia obozowej administracji. Na dłużej zatrzymali się pod Ścianą Straceń - w miejscu, gdzie cisza jest stosowniejsza i wymowniejsza niż jakiekolwiek słowa.
Ekspozycje z przedmiotami osobistymi – walizkami, butami, okularami, dziecięcymi ubrankami i naczyniami kuchennymi – przypominały, że za statystykami stali konkretni ludzie ze swoimi marzeniami i planami. Fotografie z nazwiskami i datami urealniały zbrodnie sprzed 80 lat.
W Auschwitz II - Birkenau przestrzeń byłego obozu ograniczają dalekie szpalery jesiennych drzew. Szerokie tory, przestrzeń rampy, słabo zarysowane fundamenty dawnych baraków i ruiny krematoriów mówią o skali przerażającej fabryki śmierci.
Wizyta w Miejscu Pamięci miała charakter edukacyjny, ale przede wszystkim pokazywała młodym ludziom dokąd prowadzi obojętność i uprzedzenia. Przypominała, że pamięć to nie tylko wspomnienie, lecz także zobowiązanie wobec drugiego człowieka i obowiązek obrony prawdy historycznej o największej zbrodni w dziejach Europy.
„Nie bądźcie obojętni, bo nawet się nie obejrzycie, a na was, na waszych potomków, „jakiś Auschwitz” nagle spadnie z nieba.” Tymi słowami z przemówienia Mariana Turskiego - byłego więźnia KL Auschwitz - towarzysząca nam pani edukator zakończyła zwiedzanie.
oprac.: B. Jugowiec
