W piątek 8 listopada 2024 r. Samorząd Uczniowski zaprosił całą społeczność naszej szkoły do wspólnego świętowania Dnia Rogala Świętomarcińskiego. Celem akcji było poznanie tradycji związanych z osobą świętego Marcina oraz wsparcie działalności Samorządu Uczniowskiego.
Kim był Święty Marcin?
Św. Marcin, wspominany 11 listopada, był synem rzymskiego legionisty, a gdy dorósł sam także został żołnierzem. To właśnie z tego okresu jego życia, pochodzi najbardziej znana o nim opowieść. Św. Marcin miał spotkać na swojej drodze ubogiego człowieka, który był prawie nagi. Podzielił się więc z nim płaszczem żołnierskim. Dlatego został patronem ubogich i żołnierzy. Inna z historii o św. Marcinie głosi, że gdy chciano nadać mu sakrę biskupią - on tego odmówił. Ukrył się przed wysłannikiem papieża, ale jego kryjówkę zdradziła swoim gęganiem gęś. Za wydanie św. Marcina ludowi, gęsi swą karę ponoszą do dziś…To od tej opowieści pochodzi zwyczaj pieczenia gęsi na 11 listopada. Święto ku jego czci ustanowiono w połowie VII wieku, na 11 listopada (data jego pochówku). Nad jego grobem w Tours wzniesiono bazylikę, do której wkrótce zaczęły ściągać tłumy pielgrzymów.
A jak jest dziś obchodzony dzień św. Marcina?
11 listopada to Święto Niepodległości, ale też dzień wspomnienia św. Marcina. Tego dnia w Wielkopolsce, a także w województwie śląskim i nie tylko, tradycyjnie piecze się gęś i zajada rogalami marcińskimi, organizowane są pochody marcińskie i konkursy. W Poznaniu, w dniu św. Marcina, na ulicy tego świętego, odbywa się festyn pod nazwą Imieniny ulicy świętego Marcina. To dzień wesołej zabawy i radości.
Rogale świętomarcińskie
Na św. Marcina w Poznaniu zwyczajowo piecze się różnej wielkości rogale, z nadzieniem makowym, marcepanowym, orzechowym lub z powidłami. Rogale mogą być wykonane z ciasta drożdżowego lub kruchego. Dawniej w tym dniu, dziewczęta obdarowywały swoich wybranych dorodnymi rogalikami. Rogaliki marcińskie, naśladują podkówki konia św. Marcina. Zwyczaj wypieku dorodnych rogali, szczęśliwie przetrwał do dziś i jest praktykowany w Wielkopolsce i na Śląsku, szczególnie w Poznaniu, Kotach, Jaworzu, Pabianicach.
Marcinkowe święto w przysłowiach ludowych
Dzień św. Marcina przypada w czasie późnej jesieni, dlatego bogate zwyczaje, powstające na przestrzeni stuleci, związane z tym świętem, są jego wykwintną oprawą, zamykającą najobfitszą z pór roku. Powszechna cześć dla św. Marcina, przyczyniła się do obchodów, ze szczególnym nabożeństwem i obrzędowym przepychem. Najbogatszy jest zbiór przysłów prognozujących w tym dniu pogodę na zimę, ponieważ Dzień Świętego Marcina uważano za zwiastun zimy.
- Od świętego Marcina zima się zaczyna.
- Gdy na świętego Marcina śnieg choć prószyć poczyna, to zima się zaczyna.
- Mróz na Marcina, będzie tęga zima.
- Jak Marcin na białym koniu jedzie, to lekką zimę przywiedzie.
- Gdy liście przed Marcinem nie upadają, to mroźną zimę przepowiadają.
- Jeśli Marcin z chmurami, niestateczna zima przed nami.
- W święty Marcin deszcz lub chmury, czas niestateczny, ponury, jasna zaś w ten dzień pogoda, znaczy mrozy, z drwa wygoda.
- Marcinowa pogoda mrozów zimie doda.
- Jaki dzień świętego Marcina, taka będzie cała zima.
- Marcin święty bez gęsi nas tego nauczy, jeśli deszcz czysty, zimy niedostatek dokuczy, jeśli jaśnie pogodny: miej zimy nadzieję, suchy mróz mokrych śniegów na szyję nawieje.
- Na świętego Marcina lód, na Trzy Króle wody bród.
- Od świętego Marcina zima się zaczyna.
Źródło:
https://www.kalendarzrolnikow.pl/659/tradycje-i-obyczaje-na-sw-marcina
oprac.: Z. Trzupek
